Lumturia nuk është fat. Nuk është diçka që i takon vetëm njerëzve me familje të përkryera, financa të sigurta apo rrethana ideale. Lachlan Brown thotë se, pas shumë vitesh duke shkruar mbi psikologjinë dhe vëmendjen e vetëdijshme dhe duke parë jetën ti ndryshojë thelbësisht ndërsa rritej, u shpërngul në vende të ndryshme, krijoi biznese dhe u bë edhe bashkëshort, ka mësuar diçka të thjeshtë:
Lumturia është zakon, jo mrekulli.
Kur vështron sytë e njerëzve që vërtet e duan jetën e tyre, jo atyre që e luajnë në Instagram, por njerëzve të tokës, të vërtetëve dhe të thjeshtëve, do të shohësh se ata nuk janë domosdoshmërisht më të pasur, më të zgjuar apo më të suksesshëm se të tjerët. Ata vetëm jetojnë ndryshe. Bëjnë zgjedhje të vogla që ngadalë ndërtojnë një jetë me kuptim, paqe dhe drejtim vetjak.
Ja 8 zakonet që këta njerëz praktikojnë çdo ditë, zakone që mund t’i adoptoni edhe ju, duke filluar nga tani:
1. Praktikojnë mirënjohjen si ritual të përditshëm, jo si moment të rrallë
Njerëzit që e duan jetën e tyre nuk janë domosdoshmërisht më me fat, ata thjesht vërejnë më shumë fatin që kanë. Mirënjohja për ta nuk është të bësh një listë një herë në vit, është një rikalibrim i përditshëm i perspektivës. Ata vërejnë fitore të vogla: një mëngjes i qetë, një kafe e mirë, një bisedë me kuptim, një moment i papritur qartësie, një natë e qetë pushimi.
Sa më shumë mirënjohje të praktikosh, aq më shumë arsye gjen truri yt për të qëndruar mirënjohës.
2. Fokusohen te përparimi, jo te përsosmëria
Nuk mund të duash jetën tënde nëse ndihesh gjithmonë duke dështuar. Njerëzit e lumtur nuk ndjekin përsosmërinë, ndjekin lëvizjen. “Mirë-ja është e mjaftueshëm.” “Hapat e vegjël vlejnë.” Ata e kuptojnë se nuk duhet të jenë të përsosur, por të përmirësohen. Ata shohin jetën si një garë me distancë të gjatë, jo si sprint dhe qëndrueshmëria e tyre ndihmon të ndërtojnë një jetë që vërtet e shijojnë.
3. Thjeshtojnë jetën e tyre në vend që të ngarkohen me gjithçka
Shumë njerëz kërkojnë lumturinë duke shtuar, më shumë qëllime, më shumë aktivitete, më shumë angazhime sociale, më shumë sende. Por njerëzit më të lumtur shpesh bëjnë të kundërtën: heqin zhurmën. Marrin distancë nga: marrëdhëniet që i lodhin, zakonet që nuk u shërbejnë, gjërat që mbushin hapësirën e tyre, angazhimet që u vjedhin kohën, pritshmëritë që u trashëguan nga të tjerët. Ata nuk kërkojnë një jetë të plotë, kërkojnë një jetë me kuptim.
4. Investojnë në marrëdhënie të shëndetshme
Njerëzit më të lumtur nuk janë rrethuar më shumë njerëz, janë rrethuar nga njerëzit e duhur. Ata zgjedhin: miq që gëzojnë për fitoret e tyre, partnerë që komunikojnë me ndershmëri, anëtarë të familjes që respektojnë kufijtë, komunitete që mbështesin në vend që të lodhin. Lumturia e tyre është formuar nga pesë ose gjashtë njerëzit më të afërt. Ata nuk mbahen pas marrëdhënieve nga ndjenja e fajeve, nostalgjia apo obligimi, ata zgjedhin lidhje me qëllim.
5. Krijojnë rutina që u japin përmbajtje ditës, jo që u imponohen
Njerëzit që e duan jetën e tyre kanë zakone ditore që i stabilizojnë emocionalisht: një kafe e qetë mëngjesi, një ecje, një lexim, një stërvitje, një moment vëmendjeje, një rutinë nate që sinjalizon fundin e ditës. Këto rituale janë stabilizues emocional. E bëjnë jetën të duket e parashikueshme, të vet kontrolluar edhe kur rrethanat e jashtme janë kaotike.
6. Nuk humbasin energji në gjëra që nuk varen nga ata
Një prej rrënjëve të lumturisë së munguar është investimi emocional te gjërat që nuk mund t’i ndikojmë: reagimet e të tjerëve, gabimet e së kaluarës, pasiguritë e së ardhmes, pritshmëritë e familjes, vlerësimet e jashtme. Njerëzit e lumtur kuptojnë se kontrolli është i kufizuar dhe paqja vjen kur fokusi ngushtohet tek gjërat që mund të ndryshojnë: zakonet, reagimet, mendësia, mjedisi dhe veprimet e përditshme.
7. I kushtohen vetes si një domosdoshmëri, jo si luks
Nuk mund të urresh veten dhe të kesh një jetë që e do. Nuk mund të turpësosh veten dhe të rritesh. Njerëzit e lumtur nuk ngatërrojnë kritikën me përmirësimin. Ata praktikojnë: faljen e gabimeve, festimin e fitoreve të vogla, të flasin me mirësi me veten, të ulin presionin e brendshëm, të pushojnë pa ndjenja faji. Kur e trajton veten si dikë që meriton kujdes, gjithë peizazhi emocional ndryshon: bëhesh më i qetë, më rezistent dhe më i aftë për gëzim.
8. Marrin drejtimin e jetës së tyre, në vend që ta lejojnë thjesht të rrjedhë
Lumturia rrallë është pasive. E ndërtojnë ata që marrin përgjegjësi për zgjedhjet, mjedisin, qëllimet dhe botën emocionale. Ata nuk presin: mundësinë e përsosur, humorin e duhur, motivimin e jashtëm apo miratimin e të tjerëve. Ata krijojnë jetën që duan përmes vendimeve të vogla, por të vazhdueshme. Njerëzit më të lumtur nuk lundrojnë pasivisht, ata mbajnë drejtimin. Vendosin kufij, riformatojnë mjedisin, ndërtojnë jetën copë pas cope si mjeshtër që punon diçka me kuptim.
Njerëzit që vërtet e duan jetën e tyre nuk presin rrethana perfekte, ata krijojnë zakone të qëllimshme. Zgjedhin thjeshtësinë mbi kaosin, praninë mbi shpërqendrimin, kujdesin për veten mbi vetë-gjykimin, lidhjen mbi performancën dhe përparimin mbi përsosmërinë. Mbi të gjitha, ata nuk presin që lumturia të vijë vetë e ndërtojnë çdo ditë.
