Jeff Haden, autor, folës motivues dhe ish-menaxher, i cili është i njohur për shkrimet e tij rreth suksesit dhe zhvillimit personal, tregon se gjithmonë ndihej i lehtësuar kur kthehej në punën e tij, pavarësisht nëse kalonte orë apo minuta aty. ‘Në fakt, isha i emocionuar për t’u rikthyer në punën time të përditshme,’ thotë ai.
Siç tregon një studim i vitit 2014, i botuar në revistën shkencore të shqyrtuar nga kolegët ‘Cortex’, aktiviteti i drejtuar nga qëllimi që ‘bllokohet ose pengohet nga mungesa e aftësisë’ (në terma të thjeshtë, të bësh diçka keq) stimulon të njëjtat pjesë të trurit që aktivizohen kur përballesh me refuzim ose mënjanim social, tregon ai.
Nuk është befasi: Bëj diçka keq, ndihesh keq për të. Në terma të inteligjencës emocionale, emocionet tuaja punojnë kundër jush, shtoi Jeff Haden.
Kur Dhembja Çon në Motivim
Pjesa më interesante vjen tani. Të ndihesh keq për performancën tënde natyrshëm krijon motivim për të pasur sukses. Kjo është ajo ku emocionet mund të punojnë për ju.
Ndonjëherë, motivimi për të pasur sukses është i drejtuar pikërisht nga detyra që nuk ka performuar mirë. Një studim i botuar në “Psychological Science” ka zbuluar se kërkimi i discomfort-it – për shembull, vendosja për të punuar fort për të përmirësuar aftësitë e mia të punës me duar, lehtëson disa nga presionet në pjesët e trurit që përjetojnë discomfort dhe ndihmon për t’u motivuar të përmirësohesh. Në terma të performancës, zgjedhja për të bërë diçka të vështirë është gjithmonë më e mirë sesa të jesh i detyruar.
Ndonjëherë motivimi për të pasur sukses ka ndikim tek detyra tjetër. Një studim i botuar në “Frontiers in Human Neuroscience” ka treguar se punonjësit që ndiheshin të frustruar nga performanca e tyre e dobët në një detyrë, kishin tendencë të ishin më të motivuar për të përmirësuar performancën e tyre në detyra që i realizonin mirë.
Kjo është arsyeja pse ndihesha i emocionuar çdo herë që lija punën me duar dhe kthehesha në linjën e prodhimit: Jo vetëm që shpëtoja nga discomfort-i i paaftësisë dhe kthehesha për të bërë gjëra që dija t’i bëja mirë, por gjithashtu doja të përmirësohesha edhe më shumë në gjërat që isha i mirë.
Pushteti i Zgjedhjes
Kjo është ende e vërtetë edhe sot.
Jam i mirë në shkrimin e librave për të tjerët, por më pak i mirë në shkrimin e fjalimeve. Gjithmonë ndihem i lehtësuar dhe i emocionuar kur përfundoj krijimin e një prezantimi për një klient dhe kthehem në një libër për një tjetër. Mungesa e aftësive të mia të vetëvlerësuara për një gjë më bën të dua të përmirësohem edhe më shumë në diçka tjetër.
Ndoshta kjo është për shkak se po kërkoj të balancoj shkallët e talenteve. Për të rikthyer neutralitetin – për të ndjerë mirë për veten – duhet të jem edhe më i mirë në diçka për të balancuar mungesën e aftësisë në diçka tjetër. Ajo që është qesharake është se më japin më shumë feedback pozitiv për fjalimet që shkruaj sesa për librat. (Përshëndetje, sindroma e mashtruesit!)
Mund të jetë se kjo është gjithashtu mënyra si jeni të “wire” dhe ju. Të gjithë nuk na pëlqen të bëjmë gjëra që i bëjmë keq dhe na pëlqen të bëjmë gjëra që i bëjmë mirë. Siç thotë Mark Cuban: “Askush nuk braktis asgjë që është i mirë në të.”
Faktori i Discomfort-it
Por nëse doni të përmirësoni performancën tuaj në detyra ose aftësi që tashmë i bëni mirë, kërkimi aktiv i një aktiviteti që do të përballeni me vështirësi mund t’ju motivojë që të bëni edhe më të mirën në gjërat që jeni të mirë. Shkuarja në punën me duar më bëri të doja të bëhesha edhe më i mirë në operim. Po ashtu, u përmirësova në punën me duar kur vendosa që detyrat të ishin sfida për t’u përballur dhe jo detyra për të vuajtur. E shpërthova punën me duar në diçka që vendosa ta përmirësoja.
Kërkimi i discomfort-it menjëherë e zvogëloi discomfort-in.
Mësimi themelor? Një studim i botuar në “Wilderness and Environmental Medicine” ka zbuluar se njerëzit që e shohin discomfort-in ekstrem si një sfidë, si diçka që ata e bëjnë vetë, kanë tri herë më shumë mundësi për të qëndruar në kurs sesa ata që ndjehen se discomfort-i ekstrem po u ndodh atyre.
Vendosja për të bërë diçka që nuk e bëni mirë? Do të ndiheni më pak të sikletosur dhe të paaftë dhe do të përpiqeni më shumë për të përmirësuar aftësitë tuaja. Do të bëni që neuroshkenca dhe emocionet tuaja të punojnë për ju, jo kundër jush.
Ajo mund të ndodhë ose tek detyrat që përballoni, që e zgjidhni t’i merrni – ose tek detyrat që tashmë i bëni shumë, shumë mirë.
