Sipas Organizatës për Bashkëpunim dhe Zhvillim Ekonomik (OECD), në një raport të përbashkët me Programin e Zhvillimit të OKB-së, vendosja e objektivave ambicioze për uljen e emetimeve të gazeve serrë dhe përcaktimi i politikave për arritjen e tyre, do të rezultonte në një fitim neto ndaj PBB-së globale deri në fund të dekadës së ardhshme.
Llogaritja e fitimit neto, prej 0.23% deri në vitin 2040, do të ishte edhe më i madh në vitin 2050, nëse do të përfshinte përfitimin e shmangies së shkatërrimit që mos reduktimi i emetimeve do t’i shkaktonte ekonomisë.
Deri në vitin 2050, ekonomitë më të përparuara do të gëzonin një rritje prej 60% të PBB-së për frymë, ndërsa në të njëjtën datë vendet me të ardhura më të ulëta do të përjetonin një rritje prej 124% nga nivelet e vitit 2025.
Në një afat më të shkurtër, do të kishte edhe përfitime për vendet në zhvillim, me 175 milionë njerëz të nxjerrë nga varfëria deri në fund të dekadës, nëse qeveritë investojnë në uljen e emetimeve tani.
Në të kundërt, 1/3 e PBB-së globale mund të humbet këtë shekull, nëse kriza klimatike do të lejohej të vazhdonte e pakontrolluar .
Achim Steiner, sekretari ekzekutiv i UNDP-së, tha në një konferencë të mbajtur nga qeveria gjermane në Berlin: “Dëshmia dërrmuese që kemi tani është se ne nuk po kthehemi prapa nëse investojmë në tranzicionet klimatike. Ne në fakt shohim një rritje modeste në rritjen e PBB-së, që mund të duket e vogël në fillim … por rritet shpejt.”
Simon Stiell, shefi i klimës i OKB-së, paralajmëroi gjithashtu në një fjalim në Berlin se Evropa do të pësojë shkatërrim ekonomik nga kriza klimatike, nëse nuk do të ndërmerren veprime të forta së shpejti. Moti ekstrem do të rronte 1% nga PBB-ja e Evropës para mesit të shekullit dhe deri në vitin 2050 do të tkurrte ekonominë me 2.3% në vit.
Megjithëse këto shifra mund të duken të vogla, pika kryesore është se tkurrja ekonomike do të vazhdojë vit pas viti. Për krahasim, kriza financiare e viteve 2008-09 shkaktoi një tkurrje prej 5.5% në BE, por rimëkëmbja filloi brenda pak vitesh. Tkurrja për shkak të krizës klimatike do të ishte ekuivalenti i një recesioni serioz që ndodh çdo vit.
Deri në fund të dy dekadave të një dëmi të tillë, ekonomia e BE-së do të pushonte së ekzistuari.
“[Përçarja e klimës] është një recetë për recesion të përhershëm,” tha Stiell. “Ndërsa fatkeqësitë i bëjnë gjithnjë e më shumë rajone të pajetueshme dhe prodhimi i ushqimit bie, miliona njerëz të tjerë do të detyrohen të emigrojnë, brenda dhe përtej kufijve.”
Ai shtoi: “Kriza klimatike është një krizë urgjente e sigurisë kombëtare që duhet të jetë në krye të çdo axhende kabineti”.
Kritikët e objektivit për arritjen e emetimeve neto zero të gazeve serrë deri në vitin 2050 janë ankuar se trajtimi i krizës klimatike, duke kaluar nga karburantet fosile në një ekonomi me karbon të ulët, do të mbyste rritjen ekonomike dhe do të gjymtonte ekonominë globale.
Megjithatë, kostot e përfshira në investimin në energjinë e rinovueshme janë relativisht modeste, krahasuar me dëmin e mundshëm. Në MB, kostoja ka të ngjarë të jetë 0.2% e PBB-së në vit deri në vitin 2050. Sigurimi i financave për klimën për botën e varfër do të përfitonte gjithashtu vendet e pasura .
Të dhënat nga Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë së Rinovueshme (Irena), të publikuara të mërkurën, gjetën rritje rekord vitin e kaluar prej 15% në kapacitetin e energjisë së rinovueshme. Gati dy të tretat e rritjes ishte nga Kina, fuqia botërore e prodhimit të energjisë së gjelbër.
Francesco La Camera, drejtori i përgjithshëm i Irena, tha: “Rritja e vazhdueshme e burimeve të rinovueshme që dëshmojmë çdo vit është dëshmi se burimet e rinovueshme janë ekonomikisht të qëndrueshme dhe lehtësisht të disponueshme”.
Megjithatë, lëndët djegëse fosile vazhdojnë të tërheqin investime. Në vitin 2023, rreth 1.5 milion vende të reja pune u krijuan në sektorin global të energjisë së pastër – por afro 1 milion vende pune u shtuan gjithashtu në industrinë e karburanteve fosile.
