Qeveria australiane, në përgjigje të shqetësimeve për sigurinë në internet të të rinjve, ka njoftuar se synon të eksplorojë ndalimin e mediave sociale për personat nën 16 vjeç. Nuk është e vetmja qeveri që sugjeron një ndalim të tillë. Bashkimi Evropian dhe Mbretëria e Bashkuar kanë treguar se mund të eksplorojnë një mundësi të tillë. Rusia dhe Turqia janë shtete që e zbatojnë ndalimin e përkohshme në mediat sociale. Ndërkohë ministri francez i Arsimit ka propozuar një lloj “teorie skenike” të aksesit të lejueshëm: nën 3vjeç, nuk duhet të ekspozohen ndaj ekraneve; ndërmjet 3 dhe 6 vjeç, e gjithë aksesi në ekran duhet të mbikëqyret nga një i rritur; nën 11 vjeç, askush nuk duhet të përdorë një pajisje celulare; dhe nën 15 vjeç, askush nuk duhet të përdorë mediat sociale. Asnjë nga këto nuk është ligjëruar dhe mënyra se si do të zbatohet nisma australiane është ende subjekt i shqetësimeve dhe debateve. Megjithatë, pyetja kryesore është kjo: A do të funksionojë për t’i bërë të rinjtë më të sigurt, më të lumtur dhe më të shëndetshëm?
Ka prova të pamohueshme që mediat sociale mund të bëjnë dëm. Ai i ekspozon të rinjtë ndaj rreziqeve. Mund të zvogëlojë mirëqenien e tyre psikologjike, si dhe shëndetin e tyre përmes ndikimeve në gjumë dhe stërvitje. Në disa aspekte, përgjigjet për pyetjet e ndalimit janë të drejtpërdrejta; edhe duke pasur parasysh aspektet pozitive që lidhen me komunikimin dixhital, ndalimi i mediave sociale, si ndalimi i pirjes së duhanit ose kur u themi mos i fut gishtat në mullirin e mishit. Të gjitha do të përmirësonin sigurinë, shëndetin dhe lumturinë. Megjithatë, ka gjithmonë një shqetësim kur përdoret fjala “ndalim” ajo ngjall shumë shqetësime etike dhe politike dhe sjell në mendje regjime autoritare, kufizuese të lirisë.
Kompanitë dixhitale janë kundër ndalimit të mediave sociale për të rinjtë, duke e konsideruar si një veprim që shërben për interesa të tyre. Megjithatë, ndalimi ka shkaktuar shqetësime, jo vetëm për praktikat e vërtetimit të moshës, por edhe për ndikimet psikologjike të tij. Shumë studime sugjerojnë se ndalimi mund të ketë efekte kundërproduktive, sidomos kur bëhet për diçka që është pranuar gjerësisht më parë, si mediat sociale.
Një meta-analizë e fundit mbi ndikimin e ndalimeve të mediave sociale gjeti se ndalimi i telefonave inteligjentë kishte një ndikim pozitiv në mirëqenien sociale të fëmijëve, duke reduktuar ngacmimin dhe përmirësuar sjelljet akademike. Megjithatë, përmirësimi akademik ishte më i vogël dhe mund të ndikoheshin nga faktorë të tjerë përveç mediave sociale.
Një studim mbi ndalimin e telefonave celularë në klasat e shkollës së mesme tregoi se shumica e studentëve raportuan përmirësim në përqendrim dhe performancë akademike, duke e lidhur këtë me heqjen e shpërqendrimeve. Megjithatë, këto përfitime ishin më të dukshme kur mësimi ishte interesant, ndërsa kur materiali ishte i mërzitshëm, përfitimet u zvogëluan dhe ankthi për telefonin mund të rritej.
Ankthi është një pengesë për ndalimet efektive, pasi mund të shkaktojë dëshirën për të rinovuar përdorimin e asaj që është ndaluar. Ky ankth për humbjen e lirisë mund të çojë në sjellje të padëshiruara. Kur një ndalim ndodh, nëse ka një reagim të lartë nga frika e humbjes së lirisë, efekti mund të jetë i ndryshëm dhe jo gjithmonë pozitiv.
Reagimet që kanë dalë pas ndalimeve shpjegon pse shumë fushata dështojnë, pasi kërcënimet për lirinë shpesh nxisin kundërshtim. Megjithatë, nëse njerëzit përdorin mediat sociale për të humbur lirinë, atëherë reagimi mund të mos ndodhë, sidomos për ata që përdorin shumë mediat sociale dhe nuk kërkojnë liri nga to.
Megjithatë, ndoshta efekti më shqetësues i ndalimit të jashtëm është se i bën njerëzit të mos jenë në gjendje të vetërregullohen. Në një seri studimesh të efekteve të prindërimit kufizues (ndalues) në sjelljen e mëvonshme , u zbulua se njerëzit me prindërit më kufizues ishin më të fokusuar në zbatimin e ndalimeve të mëvonshme vetë. Ata gjithashtu shprehën më shumë turp dhe demonstruan aftësinë më të vogël vetërregulluese kur u përballën me një “tundim imoral” (të gjitha këto mund të japin një pasqyrë të prindërimit të politikanëve).
Përdoruesit e mediave sociale që kalojnë më shumë kohë atje shpesh kanë më shumë probleme me lidhjet sociale. Bullizmi kibernetik është më i zakonshëm tek ata që kanë përjetuar një prindërim autoritar, i cili zvogëlon vetëkontrollin. Vendosja e kontrolleve të jashtme mund të pengojë aftësinë për vetëregullim, duke e bërë ndalimin e mediave sociale një zgjidhje të pamjaftueshme. Një qasje më efektive është përmirësimi i aftësive të vetë-rregullimit emocional të të rinjve, pasi përdorimi i mediave sociale mund ta përkeqësojë këtë problem.
