Për shumë punëdhënës, tërheqja dhe mbajtja e talenteve të kualifikuara është thelbësore për suksesin e organizatës. Megjithatë, ekzistojnë raste kur ata preferojnë që disa punonjës të largohen, jo vetëm për shkak të performancës së dobët, por edhe për arsye strategjike si reduktimi i kostove, ose ndryshimet në strukturën e biznesit. Për të shmangur pushimet nga puna, disa kompani krijojnë kushte që i shtyjnë punonjësit të largohen vetë, një praktikë e ligjshme, por shpesh e diskutueshme.
Ka shumë arsye pse një punëdhënës mund t’i shtyjë njerëzit të largohen.
Një mund të jetë që drejtuesit e kompanisë të përcaktojnë se shpenzimet operative janë shumë të larta nga mbipunësimi. Ose, mund të ndodhë që një linjë produkti të mos jetë më aq e përdorur dhe ata nuk shohin një mënyrë të qartë për të rishpërndarë talentin, apo që AI po zvogëlon numrin e punonjësve të nevojshëm.
Cilado qoftë arsyeja, punonjësit që largohen vullnetarisht mund t’i kursejnë kompanisë kohë dhe para, duke mos pasur nevojë t’i pushojnë nga puna dhe të paguajnë për largimin nga puna, përfitimet e vazhdueshme dhe asistencën në punë, e cila, megjithëse zakonisht nuk kërkohet ligjërisht, është praktikë standarde në shumë organizata.
Taktikat që përdorin punëdhënësit
- Politikat e kthimit në zyrë me kohë të plotë
Duke kaluar nga modele hibride ose pune në distancë drejt pranisë fizike pesë ditë në javë, kompanitë shpesh dërgojnë sinjale indirekte. Për disa punonjës, sidomos ata që janë mësuar me fleksibilitet, kjo mund të jetë një arsye e mjaftueshme për të konsideruar largimin. Ekspertët vënë në dukje se punëdhënësit shpesh e kuptojnë që këto politika çojnë në një “vetë-pastrim” të stafit, por pa u shprehur hapur për këtë qëllim. - Krijimi i kushteve të paqëndrueshme
Punëdhënësit mund të përdorin strategji që e bëjnë më të vështirë për punonjësit të ndihen të përfshirë ose të vlerësuar. Këto përfshijnë:
- Ulje të ngarkesës së punës ose përjashtim nga projektet kyçe, duke dërguar mesazhin se roli i tyre nuk është më i rëndësishëm.
- Mikromenaxhimi ekstrem, që ndikon në autonominë dhe kënaqësinë në punë.
- Vlerësime të dobëta të performancës, të cilat mund të jenë të padrejta dhe të qëllimshme.
- Planet për përmirësim të performancës (PIP): Këto shpesh përdoren jo për të ndihmuar punonjësit të përmirësohen, por për t’i shtyrë ata drejt largimit.
- Heqja e mundësive për avancim
Mungesa e ngritjes në detyrë ose kalimi i një promovimi te dikush tjetër shpesh perceptohet si shenjë që kompania nuk ka më interes për përfshirjen afatgjatë të punonjësit.
Këto metoda i ndihmojnë kompanitë të shmangin procesin formal të pushimeve nga puna, i cili shpesh është i kushtueshëm dhe kërkon përfitime shtesë si paketat e kompensimit, asistenca për punësim dhe përfitimet e vazhdueshme. Largimi vullnetar i punonjësve ul këto shpenzime dhe redukton ngarkesën administrative.
Rreziqet dhe pasojat
Megjithëse këto strategji mund të duken të leverdishme në afat të shkurtër, ato sjellin rreziqe afatgjata:
- Humbja e talenteve kryesore: Punonjësit më të mirë shpesh largohen të parët, duke lënë pas staf me më pak përvojë ose motivim.
- Demoralizimi i stafit: Krijimi i një ambienti toksik mund të ndikojë negativisht në moralin dhe produktivitetin e stafit të mbetur.
- Dëmtimi i reputacionit të kompanisë: Këto praktika mund të ndikojnë në perceptimin publik dhe të vështirësojnë tërheqjen e talenteve në të ardhmen.
Si të përballeni si punonjës?
Nëse ndiheni të shtyrë drejt largimit, ja disa hapa që mund të ndërmerrni:
- Ruani profesionalizmin: Përqendrohuni në performancën tuaj dhe dokumentoni arritjet. Kjo mund t’ju ndihmojë të kundërshtoni çdo pretendim të performancës së dobët.
- Shmangni dorëheqjen impulsive: Largimi i menjëhershëm mund të ndikojë negativisht në negociatat për përfitime ose referenca.
- Konsultohuni me një ekspert: Nëse besoni se po trajtoheni në mënyrë të padrejtë, kërkoni këshilla nga një avokat ose ekspert i burimeve njerëzore.
- Ruani një imazh pozitiv online: Kujdesuni për prezencën tuaj në mediat sociale, pasi punëdhënësit e rinj potencialë shpesh i skanojnë këto platforma.
Ndërsa praktikat për të shtyrë punonjësit të largohen janë ligjërisht të pranueshme në shumicën e rasteve, ato shpesh cenojnë etikën dhe kulturën e një kompanie. Një qasje më transparente dhe e drejtë, si paketat e daljes vullnetare, mund të jetë një zgjidhje më e mirë për të menaxhuar ndryshimet e stafit duke ruajtur besimin dhe harmoninë në organizatë.
